Serbest Çalışan Hekimlerin Hedefleri Neler Olmalıdır?
Serbest çalışan hekimler, hedef ve stratejilerini belirlemek, netleştirmek ve bu doğrultuda sistemli, sürekli, örgütlü ve ısrarlı mücadele vermek durumundadırlar. Bu hedefler, gerçekte her ortalama hekimin hayalini ve bir gün içine düşeceği koşulları da tanımlamaktadır. Başlıca talepler özet olarak:
1. Öncelikle, hekimlerle ilgili kadro kısıtlamaları kaldırılmalıdır. Hekimlere istediği çalışma biçimini seçebilme özgürlüğü sağlanmalıdır. Aynı zamanda, istediği kuruluşta çalışabilme özgürlüğü sağlanmalıdır.
2. Hekimin çalışması ile ilgili, süre kısıtlamaları kaldırılmalıdır. Bir hekim, istediği çalışma biçiminde ya da kuruluşunda istediği sürelerde çalışabilmelidir. Bu süreler, hekim ile ilgili sağlık kuruluşu arasında serbestçe belirlenebilmelidir. 3. Bir hekim, birden fazla sağlık kuruluşunda çalışabilmelidir. Bu durum da, hekim ile ilgili sağlık kuruluşları arasındaki karşılıklı anlaşmalarla tayin edilebilmelidir.
4. Türkiye’ nin gereksinimi şehir hastaneleri, devasa kampüsler, genel anlamda hastaneler yapmak değildir. Yeterinden fazla hastane yapılmıştır. Asıl gereksinim, maliyeti ve yatırımı daha ekonomik olan ayaktan tanı ve tedavi kuruluşlarının yaygınlaşmasıdır. Bu kuruluşlar da, hekim emekleriyle kurulacak tıp merkezleri, poliklinikler, ASM’ ler, muayenehaneler, laboratuvarlar gibi kuruluşlardır. Böylelikle sağlık hizmetleri hem daha yaygınlaşacak, erişim kolaylaşacak, aynı zamanda da daha ekonomik hale gelecektir.
5. Bu nedenle, serbest hekimlerin yapması gereken, bu gerçeğin kabul edilmesini sağlamak, hastanecilik modeli yerine ayaktan tanı ve tedavi kuruluşlarının teşvik edilmesi ve desteklenmesini sağlamak olmalıdır.
6. Bu modelin desteklenmesi Türkiye’ nin ve halkın da yararınadır.
7. Bu amaçla da, hekim emekleriyle oluşturulan tıp merkezleri, ASM’ ler, poliklinik, muayenehaneler, laboratuvarlar gibi kuruluşlarla ilgili gerek fiziksel koşullar, gerekse de diğer bürokratik düzenlemelerle ilgili engeller kolaylaştırılmalı ve mevcut engeller ortadan kaldırılmalıdır.
8. Serbest hekimlik, mevcut sağlık sistemine entegre hale gelmedikçe gelişemez, yaşayamaz. Bu nedenle, serbest hekimlik mevcut sağlık sistemi tarafından tanınmalı, kabul edilmeli ve entegre hale gelmelidir.
9. Bu nedenle de, isteyen hekimler SGK ile sözleşme yapabilmelidirler.
10. SGK ile sözleşme yapabilme hakkı ile birlikte en kritik nokta, hastaların ödeyeceği fark ücretinin serbest bırakılmasıdır. Hastalar, gönüllü olarak istediği hekimi seçebilmeli ancak gönüllü olarak da seçtikleri hekimin farkını ödemelidirler. Olayın zorlama değil, karşılıklı özgürlük ve gönüllülük çerçevesi içinde olduğu vurgulanmalıdır.
11. Fark ücretleri serbest hale getirilmeden, serbest hekimlerin mevcut SGK fiyatları ile sisteme entegre olabilmeleri zordur.
12. Sağlık kuruluşlarının gözetimi, denetlenmesi ve alınan kritik kararlar için oluşturulan komisyonlarda ve ekiplerde yalnızca Sağlık Bakanlığı, SGK değil, hekimleri temsilen, hekimlerin kendi örgütleri olan TTB ve uzmanlık derneklerinden de temsilciler bulunmalıdır. Tek yönlü heyetlerle, tarafsız denetim olamaz. Bundan sonra, tüm komisyonlar ve heyetlerde kesinlikle hekim örgütleri temsilcileri yer almalıdır.
13. SUT birim fiyatları gerçekçi şekilde yeniden düzenlenmelidir. Bu komisyonlarda da TTB temsilcileri yer almalıdır.